Netherlands American Cemetery and Memorial & Drielandenpunt

 Vandaag stonden er 2 dingen op ons programma.

Als eerste zijn we naar Netherlands American Cemetery and Memorial (klik voor website) in Malgraten geweest.

Een Amerikaans begraafplaats en monument ter nagedachtenis aan de Amerikaanse soldaten ten tijde van de strijd in Zuid-Limburg, het Ardennenoffensief en het Roergebied, gedurende de Tweede Wereldoorlog. Er liggen in totaal 8.301 Amerikanen begraven in evenveel graven. In 1 graf zijn 2 onbekende soldaten begraven. Een graf is leeg, na vele en langdurige verzoeken is in 2001 het lichaam van Joseph Fletcher Hill teruggebracht naar Amerika.

Uitzicht van omgeving bij Amerikaans begraafplaats

Het was indrukwekkend om te bezoeken, dus als je in Zuid-Limburg bezoek het zeker. Zal verder geen woorden meer aan beschrijven, bekijk de foto's maar.

Een onbekende soldaat

1 van de Amerikaanse soldaten met Joodse achtergrond

Voor de toren en het gedenkteken in brons, een huilende moeder, ligt een vijver, waarin het gedenkteken zich spiegelt.

Na dit indrukwekkende gebeuren zijn we richting Vaals gegaan. Naar het drielandenpunt.

Eerst een bezoekje gebracht aan het Wilhelminatoren (klik voor website).

We gingen ruim 34 meter de hoogte in om van de skyline te genieten....

Kijkend richting België

Kijkend richting Duitsland

Kijkend richting Nederland

Even gek doen op 34 meter hoogte

Ook met zijn 3-en gek doen op 34 meter hoogte

Monument voor ter nagedachtenis van de piloten die in 1932 om het leven kwamen.

Remco bij het hoogste punt van Nederland en Drielandenpuntmonument.

Foto made bij Jasmijn (misschien daardoor wazig).

Bij het Drielandenpunt.

Bij Drielandpunt gezellige muziek

Jasmijn en ik, Christel, hebben nog door het labyrint gelopen en samen wat afgelachen. Wat vaak verkeerd gelopen.

Kortom, ook de Drielandenpunt (klik voor website) bezocht vandaag. 

Ook al vond Jasmijn, zeker vanochtend, het erg saai. Maar dat zal wel aan de leeftijd liggen, echte pubergedrag. Ze heeft geen internet meer op haar mobiel, dus kan ook geen pokemons meer vangen. Maar wij vinden, ondanks haar leeftijd, dat ze dingen moet zien van de omgeving waar we op vakantie zijn, dit keer Limburg.

Soms zitten bij het cultuursnuiven dingen tussen die Jasmijn niet aanstaan. 

We (misschien voornamelijk ik) duimen dat het ooit eens goed zal komen.

Maar wil Jasmijn natuurlijk voor geen goud missen. Het is een lieve meid, hou enorm van haar. Zoals ik hierboven schreef, ooit zal het goed komen. 

Ook bij mij en Remco is het, na het puberen, goed gekomen. En wij staan nog maar aan het begin van Jasmijn en d'er puber perikkelen.